Oh say can you see vs/and oh Canada,......

Ja, jullie zien het goed. Wij zijn in Vancouver, Canada. Na 4 weken USA waren we er wel klaar mee...:-) Nee hoor, absoluut niet zelfs maar het winterse weer heeft onze plannen iets wat in de war geschopt. Het was misschien al te zien op sommige foto's maar het heeft heel hard gesneeuwd in de VS. Dit betekent niet dat wij al drie weken lang in dikke truien en jassen rondlopen op zoek naar warmte (het weer is grotendeels prachtig en lenteachtig) maar wel dat de meeste wegen in de nationale parken dicht zijn en de wandelpaden onbegaanbaar als je geen ski's hebt. Aangezien we nogal op de bonnevooi reizen hebben we dit niet eerder zien aankomen en moesten we de plannen vrij spontaan omgooien. Aangezien we al wat noordelijker zaten, bij de Rocky Mountains, hebben we besloten nog noordelijker te reizen en Canada aan te doen. Geen straf hoor en nog een pluspunt: weer een extra landje krassen op onze scratch map (en daar deden we het allemaal voor:-)).

Het vorige verslag kwam uit Santa Fe, een stadje in New Mexico. We hebben hier op een prachtige zaterdag doorgebracht en bijna ons eerste echte schilderij gekocht. Santa Fe is namelijk de stad van de galleries en niet zo'n beetje ook. Er loopt een straat door de stad waar alleen maar kunst te vinden is. Voor ons was het bij de eerste direct raak. Een ontzettend mooi schilderij van een roze bloesem (deed me een beetje denken aan de bloesem van Van Gogh, pretty!) hing hier, kon zo worden ingepakt. Prijskaartje: 12000 USD maar voor 11000 mochten we hem hebben. Mmm, na even wat rekenwerk gedaan te hebben, werd het duidelijk dat ons budget dat toch niet helemaal ging toelaten. Het levensverhaal van de eigenaar van de gallery benadrukte nog even het verschil in levensstijl: hij was 27 toen hij zijn eerste schilderij kocht na een vrij goede investering te hebben gedaan in iets waardoor hij ook lekker vroeg met pensioen kon. Hij besloot toen dat hij nooit meer kunst kon kopen wat niet echt was. Nu woonde hij in Panama in een buurt met andere allochtone, rijkelui en spendeerde zijn dagen voornamelijk op de golfbaan. Tsja, some people.... Wij hebben die ochtend gewoon veel naar de kunst gekeken, ook leuk! Het museum over New Mexico was ook erg leuk om te zien wat ons dagje helemaal geslaagd maakte. Next stop was Denver.

De scenic route naar Denver via het stadje Taos was erg mooi. Weer veel mooi, rode rotsen en de stop bij de Chocolate Factory (basically een winkel met heel veel chocola) in Taos was helemaal niet vervelend. In Denver hadden we via AirBnB een kamer bij een stel thuis geregeld. En tot ons grote genoegen hadden ze twee superlieve katten, jeeh! We missen onze eigen kat nogal dus dit was wel heel gezellig. Denver zelf was heel erg leuk. Er hing een hele relaxte sfeer (kan komen door de wiet wat in de staat Colorado legaal is) en we hebben ons prima vermaakt in het Colorado Museum over de geschiedenis van het gebied. Ons tripje was compleet na een avond in het Pepsi Center om de thuisploeg, de Colorado Avalanches, bij het ijshockey te steunen. Een van de betere momenten was toch wel toen het volkslied wel gezongen. Sowieso blijft dat toch een vreemde gewoonte van de Amerikanen maar dan gaan ze bij sommige woorden ook nog eens hysterisch gillen en ohw wee als je blijft zitten.... Volgens mij word je dan gelyncht! Helaas mocht onze steun niet baten; de L.A. Kings gingen er vrij hard overheen.

Na de wedstrijd zijn we direct naar het kleinere stadje Boulder gereden. Ook hier sliepen we bij iemand thuis: een enorme yup met een hypermodern huis. Coolste maar meest onhandigstige feature: een bad/douche verzonken in de vloer. Je moest een meter naar beneden stappen om in het bad te komen en dus ook weer een meter omhoog. Daarbij was er geen douchegordijn of whatever. Dat was natuurlijk helemaal niet feng sui (schrijf je dat zo, geen idee). Prima, maar dit betekende wel een klein zwembad na het douchen. Ik laat het aan jullie eigen verbeelding hoe we hier zonder het breken van benen geregeld hebben. Boulder zelf was superschattig. Er is een lange winkelstraat waar geen auto's mogen rijden (zeer zeldzaam in Amerika) en de universiteit van Colorado is er gevestigd, wat het ook weer een fijne sfeer geeft. Tom zal Boulder voor altijd bij zich dragen want hij heeft een prachtige wielrenoutfit gescoord. We brengen Boulder dus naar Utrecht....

Na Boulder waren de Rocky Mountains aan de beurt. Hier kwamen we dus voor het eerst echt in contact met de enorme hoeveelheid gevallen sneeuw. Echt top om te zien dat uit alle auto's mensen stappen met hun ski-outfits aan en ski's in de hand of echte sneeuwschoenen. Wij keken dan naar onze gynpies en zuchtten dan nog maar eens diep.... We zijn ook echt nooit ergens op voorbereid..... Na een paar glibberpartijen konden we wel even over een bevroren/besneeuwde meer lopen. Verder konden we hier nog wel wat met de auto doen en hierdoor hebben we nog redelijk wat van het park gezien. Ook weer heel erg mooi en vast nog mooier als je nog verder kan wandelen:-)

Ons plan was om na de Rockies verder naar het Noorden te rijden want we wilden naar het Grand Tenton Park en naar Yellowstone. Omdat we nog vrij veel tijd hadden, hebben we besloten om eerst naar Salt Lake City te gaan. Deze mormoonse stad ligt ten westen van de Rockies en kennen we natuurlijk van de Olympische Spelen maar dus ook van de Mormoonse Kerk. Alles in de stad is LDS (niet te verwarren met LSD zoals ik in eerste instantie deed). LDS staat trouwens voor Latter Day Saints ofwel mormonen. Wij kenden de Mormoonse Kerk voornamelijk van South Park en the serie Sister Wives. Dit hebben we de vriendelijke mensen maar niet verteld. Na s'ochtends even bij de St. Patricksday parade gekeken te hebben, zijn we daarna in de wereld van de mormonen gedoken. In de stad is er een groot, met een hek omgeven, plein waar de tempel, een kerk en de tabernacle (eigenlijk gewoon een kerk, maar goed) staan. In de tabernacle (de kerk dus) werden we aangesproken door sister Burton die ons van alles heeft verteld over de kerk. Echt bekeren wilde ze ons (nog) niet maar als we nog vragen hadden of gewoon contact wilden dan konden we haar altijd mailen:-) We hebben ook een exemplaar van het Boek van de Mormonen gekregen, kunnen we ons er echt in verdiepen.....Hoewel we soms ons lachen moesten inhouden om de serieuze gezichten terwijl ze ons het toch wat vreemde verhaal van de mormonen vertelden, waren het erg lieve mensen die onze vragen met liefde beantwoordden. We hebben hierdoor wel een goede SLC ervaring gehad.

Na Salt Lake City zijn we naar het plaatsje Jackson gereden waarvandaan we het Grand Teton Park konden bezoeken. Hier werden we echter echt geconfronteerd met de enorme sneeuwval in de VS. De enige begaanbare weg leidde ons 300 meter verder naar een parkeerplaats waar je niet verder kon behalve op ski's. Aangezien we deze nog steeds niet bij ons hadden was het vrij duidelijk dat het niets ging worden. Uit de info over Yellowstone en Mt. Glacier aan de grens met Canada bleek dat ook de wegen in deze parken nog tot mei dicht zouden zijn. Best balen want we waren grotendeels voor de nationale parken naar het westen gekomen. Maar ja, niets aan te doen....Omdat we a.s. zaterdag onze auto in Seattle moeten inleveren was het even kijken wat nu handig was om te doen. We hebben er toen voor gekozen om naar Canada te rijden. Dit betekende namelijk niet nog 3 a 4 dagen in de auto maar vooral nog wat zien.

De eerste stop verder naar het noorden was Bozeman, Montana. Hier valt weinig over te melden behalve dat het belachelij koud was. 2 a 3 graden! Hierdoor hebben we vooral een cafe gezien. Tijdens het ontbijt de volgende ochtend raakten we in gesprek met een Canadees die ons vertelde over het stadje Kelowna in Canada. Volgens hem was het erg leuk en lag het mooi aan een meer. Volgzaam als wij zijn, zijn in naar Kelowna gereden en het bleek dat de man gelijk had. Hoewel klein was het een schattig stadje. Vrij onverwacht lagen eromheen heel wat wijngaarden en moesten wij dus de zware taak op ons nemen om wijn te gaan proeven. En wat blijkt....Canadeze wijn is zo slecht nog niet. En nu kunnen we er thuis nog even van genieten:-)

En nu dus Vancouver. We zijn hier gisteren in de regen aangekomen en helaas is het sindsdien niet opgehouden. Dit betekent helaas dat we niet heel veel van de stad zien behalve het park (wat op zich wel heel erg mooi is) en de bioscoop (middagvoorstellingen zijn dan altijd fijn). Nu zijn we even aan het opdrogen in de fijne hotelkamer. Morgen moeten we de auto inleveren in Seattle. We blijven dan tot woensdag in de stad en gaan dan nog een paar dagen naar Portland. Uiteindelijk vliegen we zaterdag naar Boston om zondag terug te vliegen naar Amsterdam. Nog maar een weekje dus....We zijn nu af en toe de leuke dingen van thuis aan het opnoemen om de pijn iets te verzachten. Het lukt wel, maar toch.... Hopelijk schijnt het zonnetje morgen weer maar we gaan sowieso nog een weekje genieten.

Liefs Tom en Emily