Vulkanen, meren en heel veel groen!
Door: Emily
Blijf op de hoogte en volg Emily
29 Januari 2015 | Guatemala, Flores
Met 3fm (al die Zuid-Amerikaanse Pitbull-deuntjes en zoete Spaanse gitaren meuk zijn we een beetje zat) in onze oortjes, zitten wij op het terras van ons hotel in Flores. Morgen vertrekken we naar Belize. Het is dus de hoogste tijd voor een verslag van twee weken Guatemala; het mooiste land waar ik ooit geweest ben!
Toen we het reisverslag uit Cuba postte, waren we in Guatemala City voor een overnachting na de vlucht uit Cuba en waren we net flink afgezet door een taxichauffeur. Niet een beste eerste indruk van het land. Ik was al een beetje bang gemaakt door het boekje wat betreft de veiligheid en omdat we in Cuba zo ontzettend relax hadden gereisd, was ik toch iets ongerust. Nou ja, met de moneybelt onder mijn outfit zou het vast wel lukken.
De volgende ochtend vertrokken we naar Antigua; een stadje op een uur rijden van Guatemala City. We hadden besloten dit met een zogenaamde chickenbus te doen. We werden door een hotelmedewerker afgezet bij de halte [lees: stoep ergens langs een weg]. We hadden geen tijd om er verder over na te denken. De bus kwam er direct aan en bijna zonder te stoppen werden we er met tas en al ingetrokken. De bussen zien er fantastisch uit (zie foto) maar bedenk even dat ze even breed zijn als de Nederlandse bussen maar dan met bankjes voor 3 (2,5 Nederlanders) personen aan beide kanten waardoor de staruimte maar 40 centimeter breed is. Dit houdt echter niemand tegen om zich maar in de bus te proppen. Tussendoor wurmt een mannetje zich er om de zoveel tijd doorheen om het geld op te halen en komen er verkopers van vanalles binnen om hun salespraatje te houden. Tom zat met een tas half op schoot en zijn knieen in zijn neus op een bankje maar het was eigenlijk de leukste busreis vaan allemaal!
Antigua is een wereld op zich. Het heeft een nogal Disney-achtige sfeer. Helemaal toen er de hele middag panfluitmuziek werd gemaakt in het Parque Central. Deed me heel erg denken aan It's a small world after all:-) Daarnaast is het een Amerikaans bolwerk met veel toeristen maar ook veel fastfoodrestaurants en koffietentjes. Het was even een vreemde ervaring om dit weer allemaal te zien na twee weken oudbollig Cuba. Ook is de stad verder heel schattig met stenen weggetjes gekleurde huisjes, dus om dat een MacDonalds te zien in zo'n oud pandje, is gewoon een beetje vreemd. We zijn er maar gewoon in meegegaan en hebben genoten. Ons actieve uitje van deze dagen was de beklimming van de nog werkende vulkaan Pacaya. Daar gingen wij om 6 uur s'ochtends met een groepje andere fanatiekelingen die zich er duidelijk beter op hadden voorbereid dan wij. We maakten ons lichtelijk zorgen over onze korte broeken en gympies tegenover de afristbroeken, klimmersschoenen en regenjacks. Bleek nergens voor nodig: de wandeling ging over redelijk goede paden en het klimwerk was nauwelijks echt klimwerk te noemen. Het uitzicht was uiteindelijk heel erg gaaf. De vulkaan is 10 maanden geleden nog actief geweest en de enorme krater van 100 meter diep is toen gevuld met as. Heerlijk toeristisch was er bij die krater een winkeltje met sieraden gemaakt van de uitgespuwde as en konden we marsmallows roosteren onder de warme brokken.
Na een paar dagen Antigua zijn we doorgereisd naar het dorpje Panajachel aan Lago Antillan. Ook hier zijn de Amerikanen in grote getale te vinden, vooral de wat oudere die een tweede leven zijn begonnen in de hippie-achtige dorpjes rond het meer. San Marcos was het ergst waar we bij het aanmeren met de boot direct met bordjes naar de 'groet de zon' en 'wees blij met de aarde' clubjes geleid werden. Niet helemaal ons ding maar wel grappig. De boottocht maakten we vanuit Panajachel en deden hierbij vier (waaronder dus San Marcos) andere dorpjes aan. Ook hebben we nog een mooie wandeling gemaakt naar een vijfde dorpje aan het meer. Ook dit gedeelte van Guatemala was ontzettend mooi met heel veel groen in de hele omgeving. Misschien word ik dan toch nog een natuurliefhebber:-)
De derde stop was in Lanquin. De busreis erheen was extreem lang, door de bergen, op en neer.....Niet fijn voor onze maagjes en dat terwijl Tom al een beetje ziek was. Hoewel wij dachten dat de weg op een gegeven moment wel heel erg veel op gatenkaas leek, kon het nog erger en reden we de laatste 10 kilometer op een soort rotspad met aan een kant alleen maar afgrond. Het waren wel de mooiste 10 kilometers ooit. In Lanquin sliepen we in een soort kampcomplex met allerlei verschillende huisjes. We hadden een hangmat en beneden stroomde de rivier. Elke avond kon je aanschuiven bij het buffet waar heerlijk (vegetarisch!) eten werd geserveerd. Vooral op de drukke zaterdagavond hadden we een cumba-ya gevoel maar dat mocht de pret niet drukken. Helaas deed de griep die Tom de dag erop nu echt had dat wel. Hierdoor hebben we een dagje langer in Lanquin gezeten. Absoluut geen straf om op zo'n mooie locatie even te relaxen met een boekje. De reden voor ons verblijf in Lanquin hebben we de volgende dag gedaan: een tripje naar Semuc Champey: een rotsenpartij onder water. Het was zo'n ontzettend mooi gezicht om dit vanaf de uitkijktoren in het park te zien. We hebben fijn gezwommen en zelfs wildlife gezien: een slang!
Dinsdag was het weer tijd om verder te gaan en wel naar de eerste mayatempels van onze reis. Hier kwamen we voor naar Centraal-Amerika dus we waren benieuwd. Eerst mochten we weer fijn de hele dag in een busje naar het dorpje Flores. We reizen hier trouwens met shuttlebusjes die hier ipv 'gewone' reisbussen rijden. Best relax omdat ze je ophalen bij je hotel en ook bij je slaapplaats afzetten.
Vanuit Flores zijn we gisteren naar Tikal gereden. Dit was tot ongeveer 800 AD de hoofdstad van het Mayarijk waar ongeveer 200.000 mensen leefden. Er is ongeveer 20% van de gebouwen blootgelegd dus je loopt door een enorm natuurpark met af en toe een tempel of een berg waar dan een tempel onder schuilt gaat. Vooral de Gran Plaza is erg indrukwekkend maar ook het uitzicht vanaf een van de tempels is fantastisch. In het park leven ook veel wilde dieren en we hadden het geluk om spidermonkeys van boom naar boom te zien slingeren. Topdag dus!
Vandaag hebben we dagje rust ingelast. Tom is nog niet helemaal topfit en ik had ook wel behoefte aan een dagje niks. Morgen gaan we naar het dorpje San Ignacio, in Belize aan de grens met Guatemala. Ik vind het echt jammer om Guatemala alweer te verlaten, hoewel ik ook heel erg benieuwd ben naar Belize. Het is hier zo ontzettend mooi het reizen was, net als in Cuba, heel erg fijn. De mensen zijn heel vriendelijk hoewel communiceren nog steeds lastig is met ons gebrekkige Spaans. Ik raad iedereen aan om hierheen te gaan! Gelukkig mogen we nu nog even relaxen aan het water in Flores.
Tot snel!
liefs Emily & Tom
-
29 Januari 2015 - 18:57
Mam:
Hoi lievers,
Weer een geweldig verhaal terwijl wij hier tussen de regen-en hagelbuien de Hollandse winter trotseren.
Alles meteen weer van slag, natuurlijk, zoals de ns.... En dan jullie prachtige foto's zien is erg oneerlijk.
Maar, het wordt dus een vakantiehuisje in Quatemala??????
Veel liefs. pap, mam & Tim -
29 Januari 2015 - 19:08
Mam:
ps.
ik zie alleen geen foto van een bus..... -
29 Januari 2015 - 19:12
Lara:
Heeeeerlijk! Vergat acuut even mijn winterdip.
Marja mag ik dan in jullie vakantiehuis komen logeren? Hihihi
xxx -
29 Januari 2015 - 19:12
Alice:
Hoi, weer genoten van het verhaal en de mooie foto's. Veel plezier in Belize! Liefs. Alice -
29 Januari 2015 - 19:18
Alice:
Ik zie wel foto van de bus, mooi! -
30 Januari 2015 - 16:01
Babette:
Heerlijke verhalen zeg! JUllie vermaken jullie goed! geen foto's gemaakt van de aapjes? Ha
Ik kijk uit naar jullie volgende verhalen.
Fijn weekend!
Liefs,
Babette -
01 Februari 2015 - 22:07
Manja:
Hoi allebei,
Wat een ontzettend leuk verslag weer, vanaf de bank reis ik een beetje mee. Geniet lekker verder!
Gr. Manja
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley